Als pleitbezorger van een harmonieus huwelijk tussen kunst en wetenschap, krijg ik vaak de vraag: “Waar ligt dan precies de meerwaarde voor de wetenschapper?” Voor buitenstaanders lijken de voordelen voor kunstenaars om de interactie met wetenschap aan te gaan om één of andere reden vaak evidenter dan omgekeerd. Nochtans liggen de kansen tot groei en creativiteit in een echte, wederzijdse dialoog. Die kruisbestuiving tussen kunst en wetenschap komt er niet vanzelf, maar vraagt een open ingesteldheid én de moed om met een eventueel falen om te gaan. Want de dialoog tussen kunstenaars en wetenschappers is niet gemakkelijk, maar des te inspirerender wanneer het lukt. In deze lezing neem ik het publiek mee langs het pad dat ik zelf heb bewandeld. Vanuit mijn persoonlijk perspectief vertel ik waar ik als wetenschapper de meerwaarde terugvond in de samenwerking met kunstenaars. Wat had ik aan kunst als onderzoeker in de anatomie? Waar lag de meerwaarde in mijn projecten als wetenschapscommunicator? Wat leerde ik van kunst in tentoonstellingen zoals Post Mortem (2015), Out of the Box (2017) of Overlap (2020-2021), en als curator van het Gents Universiteitsmuseum? Het doel van deze lezing is om onderzoekers te inspireren om zelf de dialoog aan te gaan, omdat ik geloof dat wetenschappers evenveel kunnen leren van kunstenaars als andersom.